شهر که لار و معرفی آن

که لار بر کناره رود سیروان قرار گرفته و در همسایگی دو شهر خانقین و کفری است. شهر کلار تا دههٔ هفتاد میلادی روستایی بود که محل آن هم‌اینک «کلار قدیم» نامیده می‌شود. روستای کلار مرکز سران ایل جاف معروف به بیگ‌زاده بود و به عنوان قهوه‌خانه و ایستگاه پلیس بین راهی دربند خان به جلولا عمل می‌کرد. کلار در قدیم بخشی از استان تأمیم (کرکوک) به‌شمار می‌آمد. بیشتر مردم کلار از ایل کردی جاف هستند.

دولت عراق در راستای سیاست عرب‌سازی کرکوک، در سال ۱۹۷۰ منطقه کلار را در تقسیمات کشوری از کرکوک جدا کرد و دست به جابه‌جایی و تبعید گسترده ساکنان منطقه و کشتار آن‌ها از طریق انفال زد.

شهر کلار در اصل از دو بخش اصلی کلار و سِمود تشکیل می‌شد که سمود پس از شورش سال ۱۹۹۱ کردهای عراق علیه حزب بعث عراق، رزگاری نام گرفت و به عنوان شهری جدا به‌شمار آمد. محله سمود در زمان حکومت صدام حسین یک اردوگاه گردآوری کردهای منطقه برای تبعید توسط رژیم عراق بود.

نخستین دبستان در کلار در سال ۱۹۳۱ گشایش یافت و در سال ۱۹۷۰ کلار به بخش ارتقاء یافت.

دژ شیروانه که اثر باستانی اصلی این شهر است در زمان انوشیروان ساسانی ساخته شده‌است. دژ شیروانه که بر روی رودخانه سیروان جای گرفته در دهه ۱۸۰۰ میلادی بازسازی شده و امروزه به صورت موزه‌ای برای یافته‌های تپه شیروانه درآمده‌است.

اهمیت که لار بخاطر موقعیت تجاری ممتازی است که آن را مقصد و محل عبور بیشتر از هزار ماشین کالا از مرزهای قصرشیرین کرده است. از این شهر علاوه بر مصرف در محل تعداد زیاد تری از بارها به جنوب و مشخصا بغداد و شمال یعنی سلیمانیه و هولیر می رود.